7 - باب
الْكِرَاءِ
فِي
الْقِرَاضِ
7. Kar Ortaklığında
Kiralama
قَالَ
يَحْيَى :
قَالَ
مَالِكٌ فِي
رَجُلٍ دَفَعَ
إِلَى رَجُلٍ
مَالاً
قِرَاضاً،
فَاشْتَرَى
بِهِ
مَتَاعاً،
فَحَمَلَهُ
إِلَى بَلَدِ
التِّجَارَةِ،
فَبَارَ
عَلَيْهِ وَخَافَ
النُّقْصَانَ
إِنْ
بَاعَهُ،
فَتَكَارَى
عَلَيْهِ
إِلَى بَلَدٍ
آخَرَ،
فَبَاعَ
بِنُقْصَانٍ،
فَاغْتَرَقَ
الْكِرَاءُ
أَصْلَ
الْمَالِ
كُلَّهُ.
قَالَ
مَالِكٌ :
إِنْ كَانَ
فِيمَا بَاعَ
وَفَاءٌ
لِلْكِرَاءِ،
فَسَبِيلُهُ ذَلِكَ،
وَإِنْ
بَقِيَ مِنَ
الْكِرَاءِ
شَيْءٌ
بَعْدَ
أَصْلِ
الْمَالِ
كَانَ عَلَى الْعَامِلِ،
وَلَمْ
يَكُنْ عَلَى
رَبِّ
الْمَالِ
مِنْهُ شَيْءٌ
يُتْبَعُ
بِهِ.
وَذَلِكَ
أَنَّ رَبَّ
الْمَالِ
إِنَّمَا
أَمَرَهُ
بِالتِّجَارَةِ
فِي مَالِهِ،
فَلَيْسَ
لِلْمُقَارِضِ
أَنْ
يَتْبَعَهُ
بِمَا سِوَى
ذَلِكَ مِنَ الْمَالِ،
وَلَوْ كَانَ
ذَلِكَ
يُتْبَعُ بِهِ
رَبُّ الْمَالِ،
لَكَانَ
ذَلِكَ
دَيْناً
عَلَيْهِ مِنْ
غَيْرِ
الْمَالِ
الَّذِي
قَارَضَهُ
فِيهِ،
فَلَيْسَ
لِلْمُقَارِضِ
أَنْ يَحْمِلَ
ذَلِكَ عَلَى
رَبِّ
الْمَالِ(
İmam Malik der
ki: Bir kimse diğer birine kırad (sermaye) olarak bir mal verse, o da bununla bir
eşya satın alarak ticaret yapacağı bir beldeye götürse, orada da fiyatlar düşse
ve satınca zarardan korksa da kira ödeyip başka bir beldeye naklederek yine
zararına satsa ve kira asıl malın hepsini kaplasa, eğer sattığı mal kirayı
karşılarsa yapılacak başka bir şey yoktur. Eğer kira masrafı sermayeden fazla
tutarsa, eksileni sermaye sahibi değil, parayı çalıştıran öder. Çünkü mal
sahibi, ona sadece malında ticaret yapmasını emretmişti. Fazla kiradan dolayı
bir şey ödemez. Eğer mal sahibinden böyle bir şey istenecek olsaydı, sermaye
olarak verdiği malın dışında üzerinde bir borç olmuş olurdu ki, çalışan ortak
sermaye sahibine böyle bir şey yükleyemez.